Rozszerzanie działalności na inne kraje Unii Europejskiej

5567

Biznesowy sukces w kraju rozbudza apetyt na kontynuację poza jego granicami. Rozszerzanie działalności to kojelny krok w rozwoju.

Naturalnym kierunkiem rozwoju są inne kraje Unii Europejskiej, przez wzgląd na geograficzną bliskość, ale też przepisy skłaniające do utrzymywania gospodarczej wspólnoty. Podpowiadamy,  o czym warto wiedzieć planując rozszerzanie działalności na inne kraje UE.

Rozszerzanie działalności – Zasady dotyczące działalności w innych krajach UE zależą od jej formy.

W dobrej sytuacji są usługodawcy, którzy w celu rozpoczęcia działalności w nowym kraju Unii Europejskiej nie muszą otwierać oddziału już istniejącej firmy lub zakładać zupełnie nowej, przynajmniej na jej początkowym etapie. Te zasady obowiązują w  sytuacjach, gdy chcemy świadczyć wspomniane usługi czasowo, w celu zbadania rynku pod kątem zapotrzebowania bądź gdy zapotrzebowanie na usługi pochodzi od konkretnego klienta z zagranicy.  W tych sytuacjach kontynuacja działalność może odbywać się bez konieczności np. otrzymania zezwolenia, aczkolwiek nie można wykluczyć, że organy publiczne danego kraju jej zażądają, w takich wypadkach musi to jednak być uzasadnione.

Rozszerzanie działalności na inne kraje Unii Europejskiej

Dodatkowe zgody i odrębne zasady prowadzenia działalności dotyczą usługodawców z następujących branż:

  • Telekomunikacyjnej, nadawczej lub elektronicznej
  • Finansowej
  • Opieki zdrowotnej w przypadku regulowanych zawodów medycznych
  • Prywatnych usług ochroniarskich
  • Usług notarialnych
  • Usług związanych z hazardem
  • Usług świadczonych przez agencje pracy tymczasowej.

Jeśli po pocztowym okresie działalności nierejestrowanej zechcemy zarejestrować firmę w innym kraju UE, konieczne jest stosowanie się do lokalnych przepisów i norm. By je poznać, najłatwiej zwrócić się do tzw. pojedynczych punktów kontaktowych, które udzielają praktycznych informacji na temat zakładania i prowadzenia działalności. Informacje zazwyczaj są dostępne w dwóch językach – krajowym i angielskim.

Każdy obywatel Unii Europejskiej ma prawo założyć firmę, w tym jednoosobową działalność gospodarczą, w dowolnym kraju członkowskim oraz na Islandii, w Norwegii i Liechtensteinie. To samo dotyczy otwierania filii lub oddziału już istniejącego przedsiębiorstwa.

Rozszerzanie działalności a rejestracja firmy w innych krajach

Tzw. Krajowe Punkty Kontaktowe działające w poszczególnych państwach umożliwiają rejestrację firmy przez Internet, a dopełnienie formalności powinno być możliwe za pośrednictwem jednego organu administracyjnego. Zgodnie z zaleceniami Unii Europejskiej, założenie firmy nie powinno trwać dłużej niż trzy dni i kosztować więcej niż 100 euro. Dla przedsiębiorców rozszerzających działalność na kraje UE dostępne są również rozmaite formy dofinansowania, o których informuje Startup Europe Club. W kwestii opodatkowania obowiązuje zasada niedyskryminacji, co oznacza, że prowadząc działalność w danym państwie  członkowskim, podlega ona takiemu samemu opodatkowaniu, jak inne firmy w danym kraju. Nieco inaczej sprawa ma się z ubezpieczeniem społecznym przedsiębiorcy i pracownika. W tym wypadku obowiązują zasady koordynacji systemów ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, że składki sa płacone w państwie zatrudnienia pracownika, niezależnie od jego narodowości, ale zachowują ciągłość, gdy zdecyduje się on zmienić kraj zatrudnienia.

Rozszerzanie działalności rozumiane jako otwarcie oddziału lub nowej firmy w innym kraju UE to tylko jedna z możliwości.

Alternatywą może być połączenie firmy już istniejącej z inną lub jej przejęcie, tworząc spółkę kapitałową. W przypadku bezpośredniego przejęcia, prawo unijne nakłada na nabywcę obowiązek wydania papierów wartościowych równych kapitałowi zakupionej spółki, a czasem także dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 proc. wartości nominalnej lub księgowej wspomnianych papierów. Niezależnie od formy połączenia, partnerzy w spółce muszą sporządzić wspólny plan połączenia w formie dokumentu opisującego podstawy jej działalności, który musi zostać opublikowany przynajmniej na miesiąc przed pierwszym zgromadzeniem wspólników. Datę powołania spółki w życie ustala organ danego kraju, w którym spółka, przejęta lub tworzona na nowo, zostaje zarejestrowana.

Wszystkie podstawowe informacja dotyczące prowadzenia działalności w krajach Unii Europejskiej znaleźć można na stronie www.europa.eu.